Kişisel olarak, bence en iyi yol kulağınızı eğitmek ve böylece bir şeylerin perdelendiğini fark edebilmeniz. En iyi şarkıcılar bile her notayı mükemmel şekilde yeniden üretemez ve perde varyasyonunu duyduğunuzda bir şeyin otomatik olarak ayarlanmadığını anlarsınız. Buna başlamak için aralıklı eğitimi öneriyorum.

Teknik yöntemler de var. Bir vokal parçasının bir frekans grafiğinde, frekanslarda kesin notalar olmayan hiçbir veri veya çok az veri olmadığını görebilmelisiniz. Frekansın genlikmiş gibi çizildiği bir dalga biçiminde iz, farklı yüksekliklerde bir dizi çizgi gibi görünecektir; otomatik ayarlama olmadan, farklı yükseklikteki satırlar arasında değişken eğriler olmalıdır (şarkıcının notadan notaya geçişini temsil eder). Otomatik ayarlama ile, düz dikey çizgiler (kayma yok, sadece notaya atlama) veya "mükemmel" eğriler (değişkenlik olmaksızın atlamanın doğal olmayışını azaltmak için belirleyici olarak üretilmiş eğriler) olacaktır.

Otomatik ayarlama (ve genel olarak ses tonu düzeltme) bir efekttir ve diğer tüm efektler gibi, çoğu zaman bunu tanımlamanın en iyi yolu, nasıl göründüğünü bilecek kadar aşina olmaktır! Sahip olduğu ve olmadığı bilinen kayıtları çeşitli ortamlarda dinleyin. Kısacası, kulağınızı eğitin. İyi bir ses tonu anlayışına sahip olmak yardımcı olabilir.

Mümkünse, kendi metninizi alın ve değişken perdeye sahip olabilecek vokal veya enstrüman parçalarında deneyin (başlangıç ​​çelloları bunun için iyi çalışır) ve ayarlar. Açıklayıcı eserleri dinleyin ve onları az ya da çok aşırı hale getirip getiremeyeceğinizi görün.

Efekt genellikle ses perdeleri değişirken ortaya çıkan bir uğultu veya hafif elektronik bir ses bozulması olarak tanımlanır. Kulağa son derece yüksek çözünürlüklü bir ses kodlayıcı gibi geliyor.

İyi kullanılırsa anlaşılması zor. Çok sayıda profesyonel Melodiye benzer bir efekt elde etmek için Kaynak materyalindeki düzeltme miktarını ve Hızı otomatikleştirin. O zaman ince ayarlı olduğu için efekti duyamazsınız.

Chere efekti olarak kullanılırsa adım adım zıplamayı duyabilirsiniz. Ayrıca sürekli Vokaller de robot gibi ses çıkaracak.

Tüm bunlar, Auto-Tune sürümüne de bağlıdır (biz buna Outta-Tune diyoruz). En son 2 güncelleme canlı izlemeye izin veriyor - ya melodiye uyması gereken ve / veya koreograf ya da prodüktörün onsuz bir sorun olacağını bildiği bölümlerde çalmak zorunda olan tamamen senkronize bir destek parçası ya da canlı bir klavyeci gerektiriyor. Bu canlı izleme, 70'lerin Sonundaki Eventide Harmonizer'larında bulunan algoritmaları kullanıyor ve bugün hala daha yeni, daha iyi versiyonlarda popüler.

Büyük ölçüde güvenen pop şarkıcılarını dinleyerek büyüyen yeni şarkıcılar var. auto-tune'da, aslında autotune hatalarının "mükemmelliğini" korkutucu bir şekilde taklit edin - bunu duymak garip! Bu aslında X-Factor'un Polonya versiyonundaki bir şarkıcıyla ilgili bir sorundu / Yani şarkı söyleyebileceğinizi düşünüyorsunuz. "Cowell" pozisyonundaki yargıç yarışmacıdan ona bir capella söylemesini istedi. Lanet olsun, eğer onu çivilemediyse! Otomatik Ayarlı CD'lerin yasaklanmasından bu yana unutmayın. Yarışmacıların arka parçalarını oynatmak için yalnızca kasetler kullanılacaktır.

Otomatik ayarlama ve perde düzeltme, insanların perdeyi arzu ettikleri perdeye değiştirmek için kullandıkları araçlardır - yalnızca vokali belirli bir notaya ayarlamakla ilgilidir.

Her nota mükemmelse ve her nota tam bir tona vuruyorsa, akortun plastik sıkıştırılmış sesini duyabilirsiniz.

"The Mark, Tom ve Travis Show" a bakın. Bazı aşırı kullanım için Blink 182 tarafından.

En üstte olmayan, ancak SPY film müziğindeki "Kötü tohum yükselişi" nde hala belirgin olan bir otomatik ayar kullanımı. Korodaki vokali, yüksek notalarda o plastik sesi alıyor. Neredeyse vokalleri fazla akıcı yapıyor.